قطعه ای از بهشت

این تصاویر تقدیم به تمام وبلاگ نویسان جوان طلبه ی خواهر

چکیده

هر شخصی برای تشخیص دادن حق و باطل و دوست و دشمن ، نیک و بد و رها شدن از تاریکی های فتنه و گمراهی ، نیاز به نیرو و ابزاری به نام بصیرت داشته است . چرا که انسان بصیر همیشه فردی هوشیارودارای بینشی قوی و نافذ بوده و از اندیشه ی خود در تجزیه و تحلیل دیده ها و شنیده ها و واقعیت ها بهره گرفته است . زیرا بدون شک تمامی کسانی که مسیر تکامل و سعادت را طی نموده و از حریم ولایت دفاع آگاهانه کردهو زمینه را برای ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف فراهم نموده اند ، صاحب بصیرت بوده و برای افزایش آن تلاش کرده اند . اغلب مردم امروزی از میان اقسام مختلف بصیرت علمی ، سیاسی ، اخلاقی ، نظامی و … فقط با قسم سیاسی آن در تشخیص جبهه‌های حق و باطل آشنایی داشته اند اما از آن جایی که بصیرت به بینش عمیق و شناخت آگاهانه نیز معنا شده است ، از همین جاست که فهمیده می شود در عصر جدید ،برای دور کردن غفلت از خود و بصیرت افزایی خویش و دیگران ، تحقیق وپژوهش کردن در مورد بررسی راه های بصیرت افزایی ، از طریق مطالعه ی کتب معتبر و موثق موجود در کتابخانه ها و تحلیل و توصیف کردن    آن ها ، برای هر قشری از جامعه علی الخصوص جوانان ضرورت به سزایی داشته است . لذا از حاصل این پژوهش و بررسی ها بوده که از میان راه های مختلف در آیات وروایات از قبیل:تقوا ،ایمان،بهره گیری از قرآن، عبرت آموزی ، تعقل ، تفکر ، اطاعت و پیروی از راه و روش انبیاء و همنشینی با علماء و … ؛ راه ایمان و ارتباط قلبی داشتن با خدا و تزکیه ی درون از ماسوی الله و پیروی آگاهانه از ائمه و ولایت فقیه زمان را بعنوان راهبردی ترین شیوه های کسب بصیرت انتخاب کرده ، جامعه نیز ، با تسلیم در مقابل مکتب وحی و عمل به آن و اقتدا به سیره ی اهل بیت علیهم السلام به سوی نهضت بصیرت و نور هدایت داده شود .

کلید واژه :  بصیرت ، بصیرت افزایی ، بصیر ، نور ، بینایی ، روشنایی

چکيده
اميدوار بودن ، هنري است که بايد همگان ، به خصوص نسل پوياي جوان آن را فرا بگيرند . زیرا امیدواری حالتي نفساني بوده و موجب دل بسته شدن انسان به امور مورد انتظار خود مي شود .
در اسلام ، اميد و آرزو جايگاه رفيعي داشته است تا جايي که معصومين در روايات از اميد به عنوان رحمت الهي ياد کرده اند . به طور کلي اميد و آرزو را به دو قسم اميد و آرزوي کاذب و صادق تقسيم کرده اندکه تشخيص دادن آن ها امري الزامي است . آرزوهاي واهي و نامتعادل از مهمترين آفات اميدها و آرزوها بشمار رفته اند . زيرا طبق روايات ، آرزوهاي دراز ، عقل انسان را مي برد و اگر از حد اعتدال خارج شود ، مفاسد جبران ناپذيري به دنبال خواهد داشت .
براي داشتن روحيه ي اميدوارانه راه هاي مختلفي وجود دارد : 1ـ ديدن نيمه ي پر ليوان و انديشيدن به داشته هاي خود . 2ـ توکل بر خدا .3ـ توجه به گذشته ي شيرين و مرور خاطرات مسرت بخش . 4ـ داشتن تصويري روشن از آينده و بهره مندي از روحيه ي انتظار . 5 ـ داشتن شناختي بهتر از سختي ها . 6 ـ تحمل تپش هاي پر اضطراب انتظار و از ياد نبردن طلوع خورشيد .
کلام آخر اين که اميد و اميدواري در هر عملي يا رفتاري ضروري است و نمي توان بدون داشتن اميد کاري را به نحو احسن انجام داد .